Το Κτηματολόγιο μέχρι να ολοκληρωθεί έχει περάσει από 40 κύματα.

Στην πορεία του, με σκοπό την ολοκλήρωση του, γίνονται συνεχώς “εκπτώσεις” και υποβαθμίζεται. Συνήθως, το οικονομικό βάρος πέφτει στους πολίτες.

Η πρώτη μεγάλη ήταν η αφαίρεση της καταγραφής των κτιρίων από αυτό. Αλήθεια, αν υπήρχε πόσο θα βοηθούσε τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, την τακτοποίηση αυθαιρέτων και γενικά της πολιτικής γης;

Η δεύτερη μεγάλη “έκπτωση” ήταν η σπατάλη χρόνου υλοποίηση του, λόγω της διαμάχης των αναδόχων των διαγωνισμών και την πολιτική ατολμία να δοθεί λύση.

Η τρίτη μεγάλη “έκπτωση” ήταν η κατάργηση από την προηγούμενη κυβέρνηση του μεγαλύτερου διαγωνισμού του Κτηματολογίου, ώστε να δικαιολογήσει τις εμμονές στελεχών της. Το επαναπροκήρυξε με τεράστια μείωση του προϋπολογισμού του, ενώ προσθετικά λειτούργησαν οι μεγάλες εκπτώσεις που έδωσαν οι ανάδοχοι.

Όλα τα παραπάνω οδήγησαν στην μείωση της ποιότητας του έργου, ένα τόσο σημαντικό έργο αιώνων για την χώρα μας.

Ποια όμως είναι η νέα ‘έκπτωση’;

Λόγω της τυφλής “τεχνοκρατικής” εμμονής, η εξέλιξη στο έργο του Κτηματολογίου αντιμετωπίζεται ως ένα ακόμα ✓ στην αξιολόγηση των θεσμών. Ο στόχος είναι απλά να ολοκληρωθεί πατ-κιουτ, χωρίς να αξιολογείται η ποιότητα του.

Στο πλαίσιο αυτό, η σημερινή κυβέρνηση ξεκινά να υλοποιεί διάφορα πειράματα που θα κοστίσουν αρκετά στους πολίτες και την κοινωνία. Οι δύο αλλαγές που ξεκινούν να υλοποιούνται χωρίς καμμία διαβούλευση με τους αρμόδιους επιστημονικούς φορείς είναι:

• Η υποχρεωτική χρήση διαμεσολαβητή για τις ενστάσεις. Η οικονομική επιβάρυνση του πολίτη είναι ξεκάθαρη. Ξεκάθαρη είναι και η μείωσης της ποιότητας του έργου με την εμπλοκή ενός επαγγελματία που απλά δεν το γνωρίζει, με μόνο στόχο να συμφωνήσουν οι “αντιμαχόμενες” πλευρές, αγνοώντας για την λύση που θα δοθεί και τι θα επιφέρει.
• Η στελέχωση των επιτροπών των ενστάσεων από επαγγελματίες που και πάλι δεν γνωρίζουν το έργο. Καλώς ή κακώς, η εμπλοκή πολιτικών μηχανικων, που δεν έχουν καν διδαχθεί το Κτηματολόγιο, θυμίζει την χρήση δερματολόγων στις ΜΕΘ. Τα κριτήρια όσων αποφασίζουν για μια ένσταση δεν θα πρέπει να είναι τόσο “ελαφρά τη καρδία”.

Σε όλα τα παραπάνω αξίζει αναφοράς η πολύμηνη καθυστέρηση εξόφλησης των αναδόχων εταιρειών του έργου με μοναδική ευθύνη της κυβέρνησης.

Η ποιότητα του έργου συνεχώς μειώνεται. Οι ελλείψεις και οι αστοχίες του θα έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην ανάπτυξη της χώρας.

Τελικά αυτό το Κτηματολόγιο θέλαμε; Για αυτό περιμέναμε τόσα χρόνια; Απλά ένα ✓ στην αξιολόγηση των θεσμών;