Μια ατελής προσπάθεια

Ήταν το 2017 που μετά από χρόνια το Ελληνικό Κράτος αποφάσισε να αναρτήσει δασικούς χάρτες σε αρκετούς νομούς της χώρας. Από τότε, αυτό το «τολμηρό» βήμα μιας εκκρεμότητας δεκαετιών, έμεινε απλά μια ατελής προσπάθεια με ευθύνη και της τότε κυβέρνησης, αλλά και της σημερινής.

Από το 2017 έως σήμερα δεν έχει εξεταστεί η συντριπτική πλειοψηφία των αντιρρήσεων που έχουν καταθέσει οι πολίτες, ενώ ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει, για τα καλά, το τοπίο, όσον αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς, αλλά και την χρήση πολλών εκτάσεων που βρίσκονται εκτός σχεδίου και οικισμού.

Οι καθυστερήσεις ολοκλήρωσης των δασικών χαρτών έχουν αρχίσει και θυμίζουν τις καθυστερήσεις καθορισμού του πολεοδομικού καθεστώτος πολλών περιοχών, υπό ένταξη και μη, που εκκρεμεί για αρκετές δεκαετίες.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που δημιουργούν αυτές οι καθυστερήσεις έχουν αντίκτυπο και στην ολοκλήρωση, την πραγματική ολοκλήρωση, του Ελληνικού Κτηματολογίου, που θα σημάνει και το ξεκαθάρισμα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των ακινήτων σε όλη την ελληνική επικράτεια και θα οδηγήσει στην ταυτόχρονη βελτίωση της ασφάλειας των μεταβιβάσεων.

 

Και δεν είναι μόνο τα παραπάνω.

 

Οι καθυστερήσεις φαίνεται να είναι ακόμα μεγαλύτερες, διότι αναμένεται, κάτι που ακούμε πολύ καιρό, νέο νομοσχέδιο για τους δασικούς χάρτες, όπου θα γίνει προσπάθεια να αντιμετωπιστούν δομικά προβλήματα. Το νομοσχέδιο αυτό αναμενόταν στις αρχές του προηγούμενου χρόνου, αλλά υπήρξε μια σεβαστή δικαιολογία. Η δικαιολογία δεν ήταν άλλη από την προσμονή της απόφασης του ΣτΕ για την προσφυγή επτά περιβαλλοντικών οργανώσεων. Η απόφαση αυτή εκδόθηκε τον Μάιο. Για τον λόγο αυτό δόθηκε η παράταση για την υποβολή αντιρρήσεων των δασικών χαρτών. Πλέον αυτή η δικαιολογία δεν υπάρχει και ήδη έχει χαθεί σημαντικός χρόνος.

 

Οι τελευταίες οδηγίες που εκδόθηκαν για το ζήτημα του ιδιοκτησιακού των εκτάσεων εντός δασικών χαρτών, από την μία ξεκαθαρίζει και βάζει σαφή όρια, στο πότε μπορεί το Ελληνικό Δημόσιο να διεκδικήσει από τους ιδιώτες τις εκτάσεις αυτές. Από την άλλη, καθορίζει μια γραφειοκρατική διαδικασία ώστε να μπορούν να μεταβιβαστούν τέτοιες εκτάσεις που ήδη έχουν καταχωριστεί στις πρώτες κτηματολογικές εγγραφές στον ιδιώτη.

 

Όμως, το βάρος πέφτει πάλι στον ιδιώτη παρά το ότι η διαδικασία θα μπορούσε να γίνει μεταξύ δύο υπηρεσιών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, οι οποίες οφείλουν να συνομιλούν μεταξύ τους, το Ελληνικό Κτηματολόγιο και οι Δασικές Υπηρεσίες.

 

Όταν όλος ο κόσμος κινείται ψηφιακά, με διαλειτουργικότητα, προς όφελος των πολιτών και της κοινωνίας, είναι πισωγύρισμα και εκτός εποχής, μια τέτοια διαδικασία που θα μπορούσε να αποφευχθεί.

 

Πάμε λοιπόν πιο ψηφιακά, πιο ανοικτά και τελικά πιο ανθρώπινα!